donderdag 11 september 2014

Dag 42: donderdag 11 september: Périgueux - Saint-Astier

De afgelopen dagen is het mij al een aantal keer ter ore gekomen en in Limoges heb ik ook met haar gesproken, maar ik ben vergeten het hier te vermelden. Annie. Ze is op de terugweg naar Orléans en heeft er al dik 3700 km op zitten. Ze loopt dezelfde weg terug. Dat lijkt mij toch erg lastig want de route wijst maar één kant uit. Ze komt de pelgrims ook maar één keer tegen. Als ik nu op tijd in Santiago de Compostela ben, dan overweeg ik dat ook te gaan doen. Geen probleem dacht ik toch, Jan Paulusma?

Maar wees gerust, na een dag als gisteren heb ik toch zoiets van ‘laat maar’.
Het eten was een goede keus, vooraf van de saladebar: pak maar wat je lekker vindt, daarna een stukje vlees met patat en toch maar een dessert na.

De liefhebbers van oude auto's en oud ijzer konden tot eergisteren hun hart ophalen. Wat er nog rondrijd en her en der staat is ongelooflijk. De liefhebbers van de natuur kunnen in Périqueux en omgeving ook hun hart ophalen. Prachtig hier.

Gisteren heb ik ook wat beleefd. Ik had huissleutels van de gite mee gekregen om mezelf binnen te laten, maar het lukte niet. De politie, die hier vlakbij zit, om hulp gevraagd maar nee, dat mogen ze niet doen. Daar stond ik dan met de sleutels in de hand. Gelukkig had de beheerder een raam open laten staan aan de straatkant. Ik dus via de container en langs regenpijp naar binnen. Wat blijkt, zitten er 2 sloten op de voordeur! Maar ik heb een bed!

 
Vanmorgen was ik vroeg wakker en om goed 7.30 uur loop ik de straat uit richting de Intersport. Deze ligt niet helemaal op de route maar ik kan het gelukkig inpassen. Om 9 uur ben ik daar, de winkel gaat om 9.30 uur open, volgens de website, dus een verplicht half uur rust. Maar de werkelijkheid is anders. De winkel opent pas om 10 uur, dat is net gewijzigd deze week. De keuze is reuze, ik probeer een paar Meindls en Lowa’s. De Meindls hebben mijn voorkeur en op nieuwe schoenen stap ik de deur uit. Dat is wel even wennen.

Na een uurtje een korte stop. De schoenen krijgen het goed te verduren het eerste uur. Asfalt, smalle bospaadjes en kiezelpaden, uiteraard in combinatie met klimmen en dalen. Aan de spieren merk ik dat het wel even wennen is. Om 13 uur even een grote stop bij een bar. Volgens mij moet ik nog een km of 12.

Vanmorgen toen ik weer op de route zat trof ik Philippe ook weer. Hij was gisteren een sjaal verloren die ik heb gevonden en waarvan ik wist dat die van hem was. Vanmorgen vroeg zat ik in dubio of ik hem achter zou laten of niet. Toch maar meegenomen en hij was blij dat hij hem weer terug had, op die manier beschermd hij zijn nek.

 
Na mijn rust kom ik dit bord tegen.
 




Waarschijnlijk neergezet door iemand die hier bij de waterval en watermolen halverwege is. Dat is in Annesse-sur-Isle, bij de rivier die ik al eerder heb gezien.

Het gaat vandaag weer met klimmen en dalen. Onderweg kom ik twee keer een bordje tegen waarop staat dat de route in de Dordogne veranderd is. Zonder bordje was ik daar al achter gekomen.





In de middel of nergens staat weer een mooi bankje voor een rust, daar maak ik gebruik van.




En als je dan niet weet waar je zit is het wat spoorzoeken in het dorp waar je doorheen loopt. Gelukkig staat er vlakbij een stadsplattegrond en dan is de camping waar ik overnacht snel gevonden.





Helaas geen eten en drinken te verkrijgen maar de Lidl zit op loopafstand. Daar haal ik mijn avondeten: chili con carne en yoghurt na. Ik denk dat ik er morgen problemen mee krijg.

Morgen loop ik naar Mussidan, 24 km verder, de komende dagen maar rustig aan doen om de nieuwe schoenen in te lopen. Vandaag ging het in ieder geval goed.


Vandaag dus oud en nieuw. Dat vier je met schoenen en.....
 


Spreuk van de dag:
 
'gooi je oude schoenen niet weg voor je nieuwe hebt'
 
 

 

4 opmerkingen:

  1. Fijn dat het gelukt is met de schoenen!

    Jannachien

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, ook ik vind het heel bijzonder dat je nieuwe schoenen durft aan te schaffen. Natuurlijk het moest maar heeft iedereen dat als ze naar Santiago lopen. Ik bedoel : hoelang gaan schoenen mee bij zo'n tocht? Begon je al met bijna versleten schoenen? kan me niet voorstellen. Maar ik vind het geweldig dat je nieuwe hebt en dat ze goed zitten. succes morgen , ik volg je nog steeds op de voet:) gr Nadine

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En wat nu te doen met de oude schoenen? Daar hangt toch wel een sentimenteel kaartje aan......gewoon opsturen naar huis en in de vitrinekast....toch?
    Ik ben virtueel overnieuw begonnen met je route.....want volgens mij liep je kris kras door Frankrijk heen....van links naar rechts met grote bogen in plaats van recht door.....Al je verhalen opnieuw gelezen en alle plaatsnamen eruit geknipt en geplakt....dus ik heb wat te doen dit weekend.....eens kijken of je nu recht toe recht an loopt......Succes verder op je nieuwe stappers.....groetjes Jeanette

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Fijn dat je een paar schoenen gevonden hebt. Die Meindls brengen je wel in Santiago :)
    Groetjes Liana

    BeantwoordenVerwijderen