zondag 12 oktober 2014

Dag 72: zaterdag 12 oktober: El Ganso - Molinaseca

Er kwamen toch nog wat meer mensen binnen druppelen. De meeste mensen lopen door naar Rabanal, dat is een grotere plaats, 8 km verderop. Sommigen kiezen noodgedwongen voor deze plaats en anderen kiezen bewust voor dit gehucht, zoals ik.
We zitten met een aantal te praten, een internationaal gezelschap uit Duitsland, Japan, Canada, VS, GB, Litouwen en Brazilië. Kevin, Luca, Janna, Patty, Tomas, Jerry, John en ik zitten gezellig op het terras van de albergue. Tony kwam hier ook nog. Hij sliep gisteren in dezelfde plaats als ik. Om 18 uur ga ik alleen eten. De anderen wachten af hoe het was. Hein het proefkonijn. Onder het genot van de laatste dorpsroddels krijg ik het voorgerecht geserveerd. Ik heb het alleen niet helemaal meegekregen wat het nu is.

Na het eten weer terug naar de albergue, daar zijn de eersten al bezig om zich klaar te maken voor de nacht. Met 5 personen blijven we over en praten met elkaar, o.a. over de reden waarom we hier zijn. Het was een mooie avond, open en eerlijk. Het voordeel en nadeel van zo'n kleine albergue is dat je niet op een bepaalde tijd terug hoeft te zijn. Er is een binnenruimte waar we warm kunnen zitten en dan is het zo 23 uur.

Vanmorgen was ik de eerste die wakker was om 7 uur. Spoedig volgden er meer maar de tas inpakken met een zaklantaarn is lastig. Als ik mijn spul bij elkaar heb geraapt ga ik eerst wat eten in de keuken, dan wordt het al snel druk. Nog even mijn bed checken of er niks achter gebleven is en dan ben ik weg na een Buen Camino.
 
Het stapt lekker weg zo in de schemer naar Rabanal.
 

 



  
Als ik daar ben eerst maar even een bak koffie.
 
 
 



Dan door richting Cruz de Ferro.
 
De ingewijden weten het al. De meeste pelgrims nemen een steen mee van huis. Deze steen symboliseert de problemen/zorgen die ze met zich meedragen. De mijne heb ik al de hele tijd bij mij. De mensen die hem niet hebben pakken of zoeken er onderweg eentje. Vaak omdat ze pas op de camino hierover wat horen vertellen. De steen wordt achtergelaten bij Cruz de Ferro en dus ook je problemen/zorgen.


 
Gisteren was ik er al wat mee bezig. En ik heb nog een steen gepakt. Deze steen staat symbool voor de volgers van mijn blog die ook graag hun ding kwijt willen. Denk maar dat je hem aan mij hebt meegegeven. Dat gebeurt wel vaker om wat voor reden dan ook. Ik heb hem er voor jou neergelegd.










Bij Cruz de Ferro neem ik een uurtje pauze, om te kijken en om te rusten.


















 
 
 


Daarna volgt een pittige afdaling. De stijging ging geleidelijk en over kiezels, de afdaling over rotsen en wat nog meer.






In Acebo ga ik nog even een hapje eten en dan door naar Molinaseca. Daar slaap ik in Santa Maria. Om 16 uur ben ik ingecheckt. Het weekend is begonnen dus het is hier druk. Vanavond eet ik hier ook.
Vandaag heb ik 32 km weggestapt. Morgen maar weer eens kijken in ???? Dat is best wel een grote plaats moet je weten.
 
Spreuk van de dag:

'pelgrims zonder geld of wijn, kunnen met water ook vrolijk zijn'.

 

5 opmerkingen:

  1. Wat mooi Hein, dat je bij Cruz de Ferro niet alleen je eigen steen hebt neergelegd, maar ook een steen voor ons/mij, die je zo dagelijks volgen. Dankjewel daarvoor, het heeft me ontroerd, zoals deze plek me tijdens m'n eigen Camino zó veel heeft gedaan. Ja, een pittige afdaling. Ik heb toen in El Acebo in de herberg geslapen. Door jouw verhalen beleef ik mijn tocht weer opnieuw. Héél bijzonder en dank daarvoor. Ben benieuwd waar je vanavond aankomt. Villafranca del Bierzo???? Wordt Klein Santiago genoemd, vanwege de vele kerken en herbergen. Veel pelgrims, die Santiago niet konden bereiken, kregen hier hun afbsolutie. Er liggen veel pelgrims hier op het kerkhof begraven. Je komt langs de Santiago-kerk. Moet je even goed het portaal met timpaan bekijken. Portaal heeft de Puerta del Perdón (Poort van de vergiffenis/absolutie). Je lopt langs dit portaal.In deze plaats heb ik me toch in een refugio geslapen, dat wil je niet weten!!!! Dat zo'n gammele zooi mòcht! Onvoorstelbaar! Barstte er 's nachts ook nog een hevig onweer los.....Machtig mooi om te zien trouwens. Maar een lek dak, dus 's nachts een droog plekje zoeken!! Zulke dingen vergeet je gewoon nooit meer. Hein, weer een fijne loopdag vandaag. En....moed en kracht om de tocht te volbrengen. Ultreya! Gr. Elly

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sorry voor de typefouten. Slordig van mij. Wilde té snel, hi, hi! Doei.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Beste Hein, ik ben weer b(l)ij met je blog, heerlijk om te lezen, wat een geweldige pelgrimstocht. Je geniet volop, dat weet ik zeker. En een mooie gedachte van de gelegde stenen, dank daarvoor. Heel veel succes met de bijna 'laatste loodjes', het gaat goed, geweldige prestatie. Groetjes, Renée

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Vanaf het begin volg ik je tocht al via je blog en met veel interesse en bewondering las/lees ik je verhalen. Dan lees ik je verhaal van dag 72 en wat ik las was ik blijkbaar niet helemaal op voorbereid.......je legt een steen neer ook voor je volgers....slik....brok in mijn keel.....traantje weggepinkt....ontroerend....blij mee...dank je wel daarvoor. Wens je alle goeds nog op je reis en pas goed op jezelf....groet, Jeanette

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hola Hein,
    Wat een attent gebaar naar je volgers toe! Dankjewel! Volgend jaar hoop ik hem ook voor jou achter te kunnen laten! Nog even lekker verder genieten van je camino! Het zit er bijna op! Ultreia et suseia! hartelijke groet Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen